Vandaag op locatie getolkt bij de Raad voor de Kinderbescherming in Maastricht. Deze opdrachten zijn zowel op locatie als telefonisch en kunnen mentaal, emotioneel als inhoudelijk veeleisend zijn. Daarvoor dien ik, als beëdigd tolk, te voldoen aan het specifieke tolkprofiel voor de Raad voor de Kinderbescherming.
Kerntaken/onderwerpen zijn:
– Bescherming
– Gezag en omgang na scheiding
– Straf
– Afstand, Screening, Adoptie en Afstammingsvragen
– Toetsen en toezichthouden bij bescherming- en strafzaken
Het zijn vaak schrijnende situaties waarmee ik van doen heb. Uiteraard leef ik ter plekke met ouders en/of kinderen mee maar dat kan ik niet uiten, ik moet én wil mij uiteraard professioneel opstellen. Maar een mens blijft een mens en soms raakt een zaak mij meer dan ik emotioneel wil toelaten. Ik zou die vader/moeder zo graag willen ondersteunen of het kind willen begeleiden/opvangen.. maar.. dat gaat nu eenmaal niet. Als ik er te emotioneel bij betrokken raak kan ik mijn werk niet objectief uitoefenen.
Als je de Nederlandse taal niet of niet voldoende machtig bent, al kun je je in het dagelijkse leven je aardig redden in onze taal, is daar vaak geen sprake van als het om emotionele, vaak heftige situaties gaat. Ik ben dankbaar dat ik als tolk een ouder/kind kan bijstaan en een hulpverlener hierdoor efficiënt zijn/haar werk kan uitvoeren.