Media

De gerechtstolk is een tolk in het domein van justitie. Een gerechtstolk is aanwezig bij een proces als de verdachte het Nederlands niet of onvoldoende beheerst. Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, artikel 6, paragraaf 3e, stelt dat iedere verdachte het recht heeft om zich kosteloos te doen bijstaan door een tolk, indien hij de taal die ter terechtzitting wordt gebezigd niet verstaat of niet spreekt.

www.rechtspraak.nl
www.rijksoverheid.nl/ministeries/ministerie-van-justitie-en-veiligheid
www.om.nl

Opleiding
Om een opleiding tot gerechtstolk te kunnen volgen, moet een kandidaat-gerechtstolk eerst een tolkenopleiding gevolgd hebben en moet het Nederlands en zijn vreemde talen minstens op het ERK-niveau C1 beheersen. In die opleiding moet hij zich vertrouwd maken met het rechtssysteem (burgerlijk recht, strafrecht, vreemdelingenrecht, enz.), juridisch Nederlands, Nederlandstalige en anderstalige (in mijn geval Turkse) gerechtsterminologie, de eigenheden van het gerechtstolken en van politieverhoren.
www.sigv.nl/opleidingen/gerechtstolken-in-strafzaken

Bureau Wet beëdigde tolken en vertalers / Bureau Wbtv
Het Openbaar Ministerie, de rechtbank en andere gerechten maken alleen gebruik van tolken en vertalers uit het landelijk Register beëdigde tolken en vertalers. Dat is wettelijk voorgeschreven. www.bureauwbtv.nl
Ik sta bij Bureau Wbtv geregistreerd onder nummer: 10011. In geval van spoed of bij heel bijzondere talen is uitzondering op dit voorschrift mogelijk.

Takenpakket
De gerechtstolk maakt de communicatie tussen de anderstalige verdachte en het gerecht mogelijk. Gerechtstolken werken niet volgens het moedertaalprincipe zoals veel vertalers en tolken dat wel doen. Volgens dat principe kan enkel een moedertaalspreker een tekst of uitdrukking van een vreemde taal omzetten naar zijn moedertaal en omgekeerd. In de rechtszaal tolkt de gerechtstolk namelijk altijd in beide richtingen.
www.Turks-AzeriTolken.nl  
https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerechtstolk

Wet van Murphy, toegeschreven aan Edward A. Murphy (1918–1990), luidt “Anything that can go wrong, will go wrong” (alles wat fout kan gaan, zal fout gaan). Zo’n heerlijke tolkafspraak op locatie had ik vandaag.

Daar sta ik dan, voor de ingang van een vrouwengevangenis met een medewerker van de Raad voor de Kinderbescherming. Er wordt flink verbouwd en ons wordt medegedeeld dat wij aan de achterkant van het gebouw naar binnen kunnen. In de auto en hop…naar de achterkant gereden. Eenmaal ter plekke…. “Oh, nee dat is jullie foutief medegedeeld”. “Jullie moeten de ingang aan de zijkant hebben”. In de auto en hop… richting zijkant. Eenmaal ter plekke… “Oh, nee jullie moeten naar de parkeerplaats en een busje komt jullie dan ophalen”. Oké, naar de parkeerplaats. Zegt de medewerker van de Raad van de Kinderbescherming “nu ze aan het verbouwen zijn is het telkens een crime om hier binnen te komen”. Mee eens. Wachtend op de parkeerplaats… geen busje in wegen of velden te zien. Ah, daar komt een iemand aanlopen. “Mevrouw, werkt u hier?” Ja? “Wanneer komt er een busje om ons op te halen?” Busje? Geen antwoord in de trant van “Busje komt zo” maar “die komt maar een paar keer per dag om de zoveel tijd langs”. Euh? “Weet u wat, ik zal even voor u bellen”. Fijn!!! “Oh nee, jullie staan op de verkeerde parkeerplaats, daar en daar moet jullie zijn”. Pfffff… In de auto en hop… richting de andere parkeerplaats. YES! We zien een busje en worden naar binnen gereden.

“Goedemorgen mevrouw, Ik ben van de Raad voor de Kinderbescherming en dit is de tolk, Dhr. Aydin”. “Ook goedemorgen, wat komen jullie doen?” Onze ogen verwijden zich. “Ik zeg geen woord zonder mijn advocaat erbij!” “Gisteren hebben wij op jullie gewacht en kwamen jullie niet en vandaag is hij er niet en staan jullie hier.” Tussen ons gezegd… Mijn afspraak om te tolken stond inderdaad op gisteren maar werd op het laatste moment verzet naar vandaag. Raad voor de Kinderbescherming gaat navraag doen. Blijkt dat men bij de Penitentiaire Inrichting een en ander niet goed gecommuniceerd te hebben. Raad voor de Kinderbescherming belt de advocaat, belt de planning van de Raad voor de Kinderbescherming en maakt een nieuwe afspraak. We nemen afscheid en vertrekken. Op dat moment is het lunchpauze en komen de vrouwen van de arbeid terug. Een fluitsaldo komt over ons heen. Ik lach maar vriendelijk maar voel mij een beetje ongemakkelijk. We stappen in de bus samen met een gedetineerde die net vrij komt. Zij heeft een stapel foto’s in de hand en kijkt weemoedig naar een kindje. Ik zie aan de omgeving dat het een Spaanstalig land is en voel met haar mee. Eindelijk vrij, naar huis. Dan wordt de chauffeur gebeld…blijkt dat men vergeten is onze paspoorten terug te geven. Weer met het busje terug om de paspoorten op te halen. Ik stap in mijn auto en vraag mij al glimlach lachend af hoe de volgende afspraak zal verlopen. #geweldigberoep heb ik toch!

www.dji.nl/informatie-voor-scholieren-en-studenten/vrouwen-in-de-gevangenis.aspx

 Vandaag bij politie Delft getolkt. Vanaf Eindhoven een en al noodweer, files tot en met…. Kom ik bij  het politiebureau aan, blijken de straten blank te staan. In Roermond al dagen geen druppel regen, heerlijk wonen in het zonnige zuiden. 

De bouw van de derde luchthaven in Istanbul is nog steeds in volle gang en volgens de planning is het dit jaar, in 2018, hét jaar dat het project voor het grootste deel afgerond zal worden. Met een oppervlakte van ruim 75 vierkante kilometer, in het Europese gedeelte van de stad, wordt dit een van de grootste en druk bezochtste airports ter wereld.

www.youtube.com/watch?v=JYMRdcB5zYQ  (Turks gesproken)
www.youtube.com/watch?v=Ju6FJ8qRTtk   (Engels gesproken)

Yavuz Sultan Selim Bridge oftewel de derde brug over de Bosporus in Istanbul tussen Europa en Azië.
Het bouwwerk draagt de naam “Yavuz Sultan Selim Bridge” maar wordt in de volksmond vaak gewoon “de 3e brug” genoemd. Met een lengte van 2164 meter, een hoogte van 322 meter en een breedte van 59 meter is het één van de grootste en breedste hangbruggen ter wereld. Er zijn acht rijbanen aanwezig en er loopt een treinspoor in beide richtingen. De bouw heeft slechts 39 maanden geduurd. De bouw van de brug is onderdeel van een enorm infrastructuurproject in Istanbul dat voor verlichting van het drukke verkeer in de metropool moet zorgen. Er wordt tol geheven in 1 richting. De kosten voor de oversteek bedragen omgerekend zo’n 3,- Euro. De bedoeling is dat werk- en bouwverkeer in de nabije toekomst allemaal via de derde brug zal gaan. www.youtube.com/watch?v=xACK2FFq0Tg

De groei van de zonne-energiecapaciteit in Turkije in 2017 bedroeg bijna een vierde van de totale groei in Europa, waarmee Turkije Duitsland inhaalt, zegt het Europees agentschap voor zonne-energie SolarPower Europa in een rapport. Dat schrijft de Turkse krant Sabah.

Interesse in Turkije en haar literatuur? Weet je niet welke Turkse auteurs in het Nederlands zijn vertaald? Dit zijn de 5 beste Turkse novelles die in het Nederlands werden vertaald volgens de site www.goodread.com

1.  Yasar Kamal: Kleine Memed

Yasar Kamal is al jaren een Turkse kandidaat voor de Nobelprijs voor de literatuur. Geboren in een gehucht in Zuid-Anatolië, onder de rook van Adana, groeide hij op te midden van armoede. In 1951 verhuisde hij naar Istanbul, waar zijn sociaal bewogen reportages voor de links-liberale intellectuelenkrant Cumhuriyet (Republiek) sterk de aandacht trokken.

Deze roman waarmee hij in 1955 debuteerde wordt wel gezien als een keerpunt in de Turkse literatuur. In deze zeer sociaal gerichte roman, waarvan ook een stripuitgave is verschenen, schildert de schrijver de welhaast feodale toestanden in Anatolië, waar eer en traditie zeer belangrijk zijn in het begin van de 20e eeuw. Memed is de zoon van een arme weduwe, die in verzet komt tegen een grootgrondbezitter. Hij sluit zich aan bij een roversbende, maar wanneer hij hoort dat zijn geliefde gevangen genomen is, keert hij terug naar zijn dorp en neemt wraak op wel zeer dramatisch wijze.

2.  Ahmet Hamdi Tanpinar: Het klokkengelijkzetinsituut

Hayri Irdal is als kind al gefascineerd door klokken. Hij is geboren vlak voor de eeuwwisseling in Istanbul en leidt een onopvallend leven in een kleinburgerlijk milieu. Maar dan ontmoet hij Halit Ayarci, een flamboyante man met een idee, en zijn leven raakt in een stroomversnelling. Halit nodigt hem uit te gaan werken voor het op te richten “klokkengelijkzetinstituut” , een prestigieuze onderneming die zich erop toelegt alle klokken in Istanbul gelijk te zetten. Het klokkengelijkzetinstituut is een satire op het snelle proces van modernisering dat Turkije na de stichting van de republiek onderging. Het toont de botsing tussen de oude waarden van het Osmaanse rijk en die van het nieuwe Turkije, dat verwestersing nastreeft. Hoe belangrijk is ons verleden eigenlijk, hoe succesvol kan vernieuwing zijn?

Ahmet Hamdi Tanpinar (1901-1962) is een van de grondleggers van de moderne Turkse roman.Tanpinar schiep met zijn “Het klokkengelijkzetinsitituut” een indrukwekkende parabel, die niet alleen een sleutel is tot het begrip van het moderne Turkije, maar tot de hele wereld die zich heeft overgeleverd aan vastgeroeste ideeën en schone schijn.

3.  Orhan Pamuk: Ik heet Karmozijn

Een combinatie van thriller, historische roman en liefdesroman van de Turkse Nobel-prijswinnaar 2006, Orhan Pamuk, die extra levendig wordt doordat er vele verschillende vertellers in optreden: de tekenaars, het jonge paar, de geheimzinnige moordenaar, maar ook (tekeningen van) een boom, een muntstuk, een hond, een paard, de duivel en de Dood.

Het verhaal speelt zich gedurende twaalf winterse dagen in het Istanbul van 1591 af. Als haar man na vier jaar nog steeds niet is teruggekeerd uit de oorlog, gaat de mooie Seküre, moeder van twee zonen, op zoek naar een nieuwe echtgenoot. De vader van Seküre heeft een geheime opdracht gekregen van de Osmaanse sultan. Eén voor één ontbiedt hij hof miniatuurschilders bij zich. Deze meester-schilders werken samen aan een boek voor de sultan, onder supervisie van Seküres vader. Ze maken hiervoor tekeningen in een westerse stijl. Het is een uiterst controversiële opdracht, die indruist tegen de heersende opvattingen. Wanneer een van de schilders vermoord wordt, vraagt Seküres vader zijn neef Kara om hulp. Seküre en Kara waren als kinderen verliefd op elkaar, en nu krijgt deze liefde een kans om weer op te bloeien.

4.  Nazim Hikmet: Mensenlandschappen

‘…Ze zijn bang voor onze liederen…’, schreef Nâzim Hikmet ooit, de grootste dichter die Turkije heeft gekend. Hikmets werk moest in het geheim gepubliceerd en gelezen worden. Zijn naam kwam bij velen alleen gefluisterd over de lippen. Maar bij het horen van die naam zullen de ogen van veel Turken gaan schitteren. Hikmets poëzie is een begrip, een uitdrukking van hoop, een dichterlijk gevecht om vrijheid. In de gevangenis van Bursa begon Hikmet aan het epische gedicht Mensenlandschappen. Hij schreef de gedachten neer van boeren, dagloners, arbeiders en soldaten. Hij gaf zijn medegevangenen een stem, vertaalde hun verhalen in poëzie, zette ze om in traditionele en avant-gardistische beelden.

5.  Elif Shafak: Liefde kent 40 regels

Ella Rubenstein is veertig jaar oud en niet gelukkig getrouwd, als ze een baan als proeflezer aanneemt voor een literair agentschap. Opeens staat haar leven op z’n kop. Haar eerste opdracht is het lezen van een manuscript over de oude, beroemde en mystieke soefi Rumi, gepassioneerd dichter en advocaat van de liefde. Langzaamaan realiseert ze zich dat dit dertiende-eeuwse levensverhaal haar eigen verhaal weerspiegelt. Ze stelt zich open voor nieuwe mogelijkheden en omarmt zo de tijdloze boodschap van deze spirituele dichter.

de jonge Turken
www.dejongeturken.nl

Een bibliotheek in Ankara geeft een nieuwe betekenis aan de notie dat boeken tijdloos zijn. Vuilnismannen in de Turkse hoofdstad hebben een openbare bibliotheek geopend die volledig bestaat uit boeken die bestemd waren voor de stortplaats.

** Boekendonatie door bewoners
De bibliotheek bevindt zich in het district Çankaya in Ankara. Het werd opgericht nadat vuilnismannen weggesmeten boeken begonnen te verzamelen. Maanden aan een stuk hebben de mannen de boeken verzameld die werden weggegooid. Toen het nieuws van de verzameling zich begin te verspreiden, zijn bewoners ook rechtstreeks boeken beginnen te doneren.
Oorspronkelijk waren de boeken enkel voor werknemers en hun families. Toen de verzameling groeide en de interesse groter werd binnen de gemeenschap, werd de bibliotheek uiteindelijk openbaar gemaakt in september 2017.
“We begonnen te overleggen over het eventueel oprichten van een bibliotheek met deze boeken. Toen iedereen akkoord ging, kwam dit project tot stand,” aldus Alper Tasdelen, de burgemeester van Çankaya, wiens lokale bestuur de opening van de bibliotheek overzag.

** Meer dan 6.000 boeken in oude baksteenfabriek
Vandaag heeft de bieb meer dan 6.000 boeken. Het gaat van literatuur tot non-fictie. Er is ook een populaire kindersectie met strips en een hele sectie met wetenschappelijk onderzoek. Boeken in Engels en Frans zijn ook beschikbaar voor meertalige bezoekers.
De bibliotheek wordt uitgebaat in een voormalig leegstaande baksteenfabriek bij het hoofdkwartier van de vuilnisdienst. Het heeft een oude bakstenen façade en lange gangen, waardoor het ideaal is voor een bibliotheek.

** Vraag en aanbod
De boeken worden op twee-wekelijkse basis uitgeleend en kunnen verlengd worden indien nodig. De verzameling groeide ook zo veel dat de bibliotheek nu boeken uitleent aan scholen, educatieprogramma´s en zelfs gevangenissen.
“Aan de ene kant waren er mensen die deze boeken op straat achterlieten. Aan de andere kant waren er mensen die op zoek waren naar de boeken. Dorpsleraren vanuit heel Turkije vragen ook om boeken,” aldus Tasdelen.
De bibliotheek is vaak gevuld met kinderen van het gemeentebestuur en studenten van nabije scholen. Er is ook een loungegedeelte voor lezers en schaakborden voor bezoekers. De bibliotheek is erg populair bij fietsers die door de nabije vallei fietsen en stoppen voor een kop thee en wat snel leesplezier.
Eerder wenste ik dat ik een bibliotheek in mijn eigen huis had. Nu hebben we hier een bibliotheek,” zei Serhat Baytemur, een 32-jarige vuilnisman.

Bron:
de jonge Turken: www.dejongeturken.nl